Organisch afval als buffer voor energie uit wind en zon

Onderzoekers aan de Wageningen University zien in organisch stadsafval een goede buffer voor wind- en zonne-energie als de energievraag groot is en het aanbod laag.

Twee scenario's

Met een wetenschappelijk model ontwikkeld door de onderzoekers, kan worden berekend hoe steden in 2050 hun energie opwekken. Er werden twee scenario’s ontwikkeld met Amsterdam als casestudie. In scenario een gaat de CO2-emissie sterk omlaag door de sluiting van kerncentrales en de komst van windmolens. Scenario twee gaat uit van een maximale capaciteit van zonne- en windenergie.

Zelfvoorzienend

In het eerste scenario waarbij de CO2-uitstoot wordt beperkt, heeft Amsterdam 2.800 ton per dag aan organisch afval nodig als reservebron, onder extreme omstandigheden. In het tweede scenario waarin gebruikgemaakt wordt van zonne- en windenergie, is er 1.300 ton organisch afval nodig. Uit berekeningen van de onderzoekers blijkt dat Amsterdam in 2050 1.400 ton aan organisch afval produceert. Dat betekent dat de stad in 2050 zelfvoorzienend zou kunnen zijn, als er wordt ingezet op de combinatie, zonne-energie, windenergie en energie uit biomassa.

 

Dit model kan ook toegepast worden op andere steden die de stap willen maken van fossiele energiebronnen naar nieuwe energiebronnen.