Bedankt

Misschien is afhankelijk een te groot woord, maar lastig is het wel. Als je mobieltje nog in de trein ligt, je tot dat besef komt als je op de trap in de hal van het station staat, opzij kijkt en de bewuste trein ziet vertrekken. En dat dan in Duitsland. In Hameln. Op weg naar een congres naar aanleiding van het 75-jarig bestaan van Lenze. De suggestie van de taxichauffeur - het hotel lag nogal een end buiten Hameln - dat de telefoon misschien in mijn tas zat, bleek ijdele hoop. Maar, zei hij, hierna gaat de trein naar Hildesheim en dat is het eindstation. Als de treinbaas dan een laatst rondje door de trein maakt, dan wordt je ‘handy' vast gevonden.
Bedankt Hamelner City Car, want - ja hoor. Zelf kreeg ik niemand aan de lijn toen ik met de telefoon van AT-Aandrijftechniek concullega Paul Quadvlieg mijn eigen nummer belde. Bedankt Paul. Maar mijn vrouw wel - die had ik inmiddels ook gebeld. Ze had iemand van de Deutsche Bahn aan de lijn gekregen, maar waar ik die telefoon kon ophalen ‘war in de Übersetzung verlohren gegangen'. Ik gokte dus op Hildesheim, een uurtje treinen van Hameln. Wellicht kon ik een gaatje in het programma vinden.
Dat hoefde niet. Omdat inmiddels officieel melding was gemaakt bij de spoorwegen en daar een nummer aan was gehangen, werd mij duidelijk gemaakt dat de telefoon dan misschien wel in Hildesheim mocht liggen, maar ik moest wachten op een officiële melding. En die had ik niet. Hoe wist ik trouwens dat mijn telefoon daar lag? Omdat mijn vrouw had gebeld en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid enzovoort. Helaas - de DB was onverbiddelijk.
Sta je daar zonder event-app met het programma en de sessies waar ik me voor opgegeven had. Gelachen hebben we wel. Leedvermaak vooral. Zo kreeg ik van Marc Vissers van Lenze, uiteraard met brede grijns, een kaartje overhandigd met de QR-code voor de persmap. Bedankt Marc. Die foto meteen 'liken'? Eerst je laptop opstarten zeker? Maar inmiddels kan ik - 16 dagen later - kijken wat ik allemaal telefonisch gemist heb. Weinig eigenlijk. Het was ook wel lekker rustig. Gauw weer met de trein. Bedankt Deutsche Bahn.

Robin Zander