De vakantie, almaar meer, almaar vaker

Zo, al weer een beetje in het werkritme? Ik nog niet; ben net terug van een weekje zon & rust. Kon het schrijven van dit redactioneel nog net over de vakantie heen tillen (‘moet er wel dan op Bevrijdingsdag echt zijn hoor’, aldus de ‘streng doch rechtvaardige’ eindredactrice, die trouwens zelf ook net terug is van een weekje genieten in Istanbul) en daar zit ik dan lekker in mijn T-shirtje achter de laptop. Met een gevoel dat je vroeger alleen maar had na de ‘grote vakantie’: beetje onwezenlijk naar je werk rijden, beetje later beginnen dan normaal, diep nadenken wat je wachtwoord al weer was, bergen mail verstouwen en na ettelijke kopjes koffie eindelijk in de pen klimmen.
Tegenwoordig is het normaal om dat tenminste twee keer per jaar te ervaren en om dat misschien wel drie of vier keer per jaar te willen ervaren. Een stuk gewenning uiteraard, misschien wel een vorm van verslaving, want ik moet er niet aan denken om op één accu een heel jaar door te lopen en pas in augustus drie weken aan de oplader in Zuid-Frankrijk te kunnen liggen. Naast gewenning ook bittere noodzaak.

De werkdruk is voor iedereen enorm toegenomen en dan vooral de intensiteit waarmee een en ander moet gebeuren. De accu is gewoon eerder leeg. Is dat erg? Nee, maar je moet het wel (durven) onderkennen. Als ik al die mannetjes van allerlei werkgeversorganisaties hoor blaten (tonpraterij, om maar eens een Limburgs woord uit de kast te halen ter parafrasering) dat we terugmoeten naar een 40-urige werkweek en dat de economie van mei tot september stilligt omdat we dan zonodig met z’n allen op vakantie moeten, en dan ook altijd refereren naar de Verenigde Staten van Amerika (waar het immers zo lekker gaat, en de arbeidsproductiviteit zo lekker hoog is en je lekker mag blijven doorwerken tot je er dood bij neervalt), dan heb ik het gevoel dat nog niet iedereen het begrepen heeft.

Ondertussen laden we ‘en masse’ de accu op in krokus-, mei, grote-, herfst- en/of kerstvakantie en werken we ons in de tussenperiodes het snot voor de ogen. De komende werkperiode zal grotendeels in het teken staan van de beurs Aandrijftechniek (of eigenlijk moeten we tegenwoordig Industriële Week zeggen): voorbereiding en productie van de officiële bezoekerskrant die A&B wederom in nauwe samenwerking met VNU Exhibitions maakt, de jurering van de inzendingen van de Innovatie Award 2008 die tijdens de beurs zal worden uitgereikt, pers- en exposantenbijeenkomsten rond de beurs, het in de steigers zetten van de altijd superdikke A&B-special rond de beurs. Hartstikke leuk om te doen allemaal, maar u voelt hem al aankomen, zo begin augustus ben ook ik weer aan vakantie toe, om vervolgens met een nagenoeg volle accu eind september de Jaarbeurs onveilig te maken. Lekker pieken, want een paar weken daarna wacht weer een nieuwe vakantie…

Richard Bezemer