SPS blijft op eenzame hoogte

Walt Boyes, hoofdredacteur van Control, de Amerikaanse evenknie van a&b (maar dan tien keer zo goed...) had in één van zijn blogs een prachtig verhaal over zijn bezoek aan de SPS/IPC/Drives, waar hij eind vorig jaar op uitnodiging van Siemens (jawel) een paar dagen verbleef. Hij verbaasde zich over de enorme verschillen met vakbeurzen in zijn eigen land. Waar de SPS een enorm succes is, kan je in de Verenigde Staten niet meer spreken van een grote vakbeurs; zelfs SPS-organisator Mesago heeft maar één keer een tevergeefse poging ondernomen om in Chicago een SPS-USA van de grond te krijgen.

Boyes wijt dit verschil aan het budget (tijd & geld) dat engineers krijgen om naar de beurs te gaan. Waar in de VS reis + bezoek maar een halve dag mag kosten, zit dat in Europa anders in elkaar: hele engineeringafdelingen gaan op stap om zich te laven aan contacten, inspiratie en kennis, die ze daar ook daadwerkelijk kunnen vinden.

Het grappige aan deze Amerikaan is dat hij in zijn stukje de Duitse beurs representatief acht voor de Europese vakbeurzen. Helaas weten wij wel beter, want ik vrees dat er een heel ander artikel tot stand zou zijn gekomen als het bezoek twee maandjes eerder in Utrecht had plaatsgevonden.
Een andere, ook door mij bewonderde hoofdredacteur van de Nederlandse evenknie van a&b (ik zeg uit concurrentieoverwegingen maar niet hoeveel keer zo goed...), schrijft in zijn column dat er voor die Nederlandse beurs wel degelijk kansen zijn bij meer dynamiek (letterlijk dan), een meer inhoudelijk programma en betere bereikbaarheid.

‘Vast en zeker' zou ik hem willen bijvallen. Maar het is te laat: net als in Tunesië en Egypte is er sprake van een onomkeerbare beweging, in gang gezet door de grote jongens. En dat zijn toch de partijen die een lokale beurs moeten dragen. Maar als ik al die lachende en tevreden gezichten zie van een keur aan klanten in een tjokvol door Siemens gecharterd vliegtuig naar Nürnberg, net als Walt een programma meedraai van ontspanning, kennis en beursbezoek, dan ben ik ook overtuigd: je kunt je budget maar één keer uitgeven en als je dit kunt doen in plaats van die enorme stand in Utrecht of waar dan ook, dan is de keuze snel gemaakt. En je houdt er ook nog eens een flink stuk budget aan over, waar je weer andere leuke dingen mee kunt doen.

En ja, ook ik was dus met Siemens op stap. En je mag het toeval noemen of niet, maar net als Walt Boyes vond ik de TIA Portal de belangrijkste introductie van deze beurs. En net als Walt ben ik enthousiast over deze benadering en de uitvoering ervan. Maar plaats het wel even in perspectief. De credits zijn voor Walt: "Siemens thus joins Invensys Operations Management, Rockwell Automation, ABB and Schneider Electric in pushing a single engineering and operating interface with common databases for a completely integrated plant. When Rockwell started pushing this concept waaaay backalong, people thought (and said) they were crazy. Obviously the idea is catching on." Het is maar dat u het weet.

Richard Bezemer
Hoofdredacteur a&b